Kilka lat temu, w jednym z pierwszych tekstów, które popełniłem na tych łamach pisałem o tym, że żyjemy w science-fiction, że dopadły nas realia z fantastyczno-naukowych powieści publikowanych jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Już wtedy wymowa tego, co napisałem nie była pozytywna, ale po szczegóły odsyłam do archiwum, gdzieś w okolice połowy roku 2013. Dziś jeszcze bardziej dobitnie dopadają nas realia, które do niedawna znane były tylko miłośnikom fantastyki albo futurologom roztaczającym fatalistyczne wizje przyszłości. Śmiało mogę powtórzyć swoje słowa, że żyjemy w science-fiction. Niestety pod wieloma względami jest to dość mroczna, żeby nie powiedzieć tragiczna, wizja przyszłości i rozwoju ludzkości. Nie-on czy nie-ona W roku 2004 Jacek Dukaj wydawał swoją „Perfekcyjną niedoskonałość”, gdzie post-ludzkość zatracała się w wirtualnych rzeczywistościach, a jednocześnie zatracała samą siebie. Jednym z tego wyznaczników było używanie aseksualnych końcówek. Na świecie nie pozostało ...
Roraty, to msze Maryjne odprawiane o wschodzie słońca. Nazwa pochodzi od pieśni roczynającej się od słów "Rorate caeli desuper" - "Spuśćcie rosę niebiosa". Maryja jest mistrzynią adwentowego oczekiwania, bo czekała na Mesjasza. A kiedy Anioł zwiastował jej, że pocznie i porodzi Syna, Emmanuela, oczekiwała na Życie, które cudownie w niej wzrastało.
OdpowiedzUsuńŚwiecę roratnią nazywaliśmy roratką. W takich mszach uczestniczyły nasze babcie, Wasze mamy, a teraz Wy. Fajnie, prawda?
Ale już niedługo będzie "pasterka". Czy wiesz co to za Msza?
Ściskamy Was wszystkich mocno mocno!
Chyba tam powinieneś napisać tak:
"Looney Tunes: Back in Action".
Mam rację? Oj TY TY...